Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΛΕΦΑΝΤΗΣ «ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΕ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΕΤΡΕΨΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΕ «ΤΡΟΦΗ» ΓΙΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΑΣΤΕΓΟΥΣ!
«Η Ελλάδα της κρίσης ‘κοιμάται’. Και τις περισσότερες φορές, η πολιτεία σφυρίζει αδιάφορα απέναντι στο φαινόμενο των νεόπτωχων αστέγων που κατακλύζουν παγκάκια, πάρκα και δρόμους». Ο Χρήστος Αλεφάντης αποτελεί ένα από τα ελάχιστα παραδείγματα συμπολιτών μας που αντιμετώπισε την οικονομική κρίση ως πρόκληση, τις δραματικές συνέπειές της ως στοίχημα που θέλησε να κερδίσει και τις ελλείψεις σε κρατικές υποδομές ως εφαλτήριο για να αναλάβει πρωτοβουλίες, προκειμένου να προσφέρει ένα χέρι βοήθειας σε ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες. Και κάπως έτσι, τον Φεβρουάριο του 2013, «προσγείωσε» στην Ελλάδα το πρώτο περιοδικό δρόμου, στα πρότυπα του Διεθνούς Δικτύου Εφημερίδων Δρόμου και έκανε την ελπίδα για μια δεύτερη ευκαιρία στην αξιοπρεπή διαβίωση, πράξη προς παραδειγματισμό!
Το περιοδικό «Σχεδία» πήρε σάρκα και οστά, με στόχο να βοηθήσει όσους ζουν στα όρια της φτώχειας, να αποκτήσουν ένα ελάχιστο εισόδημα και κυρίως, την χαμένη πίστη στον εαυτό τους. Πώς; Μετατρέποντας τους ίδιους σε πωλητές του μηνιαίου περιοδικού.
Όλα ξεκίνησαν συμπτωματικά. Ή σχεδόν. Κυρίως από την ιδιαίτερη ευαισθησία του Χρήστου Αλεφάντη σε θέματα πολυπολιτισμικότητας, λόγω του ότι και ο ίδιος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Μελβούρνη, ως μετανάστης δεύτερης γενιάς. Αλλά και από απλές εσωτερικές ανησυχίες ενός σαββατιάτικου πρωινού που μέχρι και σήμερα δυσκολεύεται να ξεχάσει. Όταν εργαζόταν ως δημοσιογράφος στο περιοδικό «Γαλέρα». «Έβλεπα κάθε πρωί να βγαίνουν από ερειπωμένο νεοκλασικό, τρεις άστεγοι. Έκλειναν το παράθυρο και μετά, τοποθετούσαν απ’ έξω ένα τούβλο». Στο μυαλό του στριφογύριζε: «Πού πάνε τώρα αυτοί οι άνθρωποι, λαμβάνουν βοήθεια από πουθενά, πού τρώνε και τελικά, πού θα καταλήξουν;». Μόνο που τα ερωτήματα αυτά αποτέλεσαν τη «σπίθα» που «άναψε» το μοναδικό ανατρεπτικό περιοδικό που σώζει κυριολεκτικά ανθρώπινες ζωές και κάνει άστεγους συμπολίτες μας να αισθάνονται ισότιμα μέλη της κοινωνίας. «Στην αρχή, ήμουν επιφυλακτικός. Αλλά ο κόσμος μας έμαθε γρήγορα μέσα από άλλες ΜΚΟ, ξενώνες και ιδρύματα και αγκάλιασε την προσπάθεια».
«Η Ελλάδα της κρίσης ‘κοιμάται’. Και τις περισσότερες φορές, η πολιτεία σφυρίζει αδιάφορα απέναντι στο φαινόμενο των νεόπτωχων αστέγων που κατακλύζουν παγκάκια, πάρκα και δρόμους». Ο Χρήστος Αλεφάντης αποτελεί ένα από τα ελάχιστα παραδείγματα συμπολιτών μας που αντιμετώπισε την οικονομική κρίση ως πρόκληση, τις δραματικές συνέπειές της ως στοίχημα που θέλησε να κερδίσει και τις ελλείψεις σε κρατικές υποδομές ως εφαλτήριο για να αναλάβει πρωτοβουλίες, προκειμένου να προσφέρει ένα χέρι βοήθειας σε ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες. Και κάπως έτσι, τον Φεβρουάριο του 2013, «προσγείωσε» στην Ελλάδα το πρώτο περιοδικό δρόμου, στα πρότυπα του Διεθνούς Δικτύου Εφημερίδων Δρόμου και έκανε την ελπίδα για μια δεύτερη ευκαιρία στην αξιοπρεπή διαβίωση, πράξη προς παραδειγματισμό!
 |
| Χρηστος Αλεφαντης |
Το περιοδικό «Σχεδία» πήρε σάρκα και οστά, με στόχο να βοηθήσει όσους ζουν στα όρια της φτώχειας, να αποκτήσουν ένα ελάχιστο εισόδημα και κυρίως, την χαμένη πίστη στον εαυτό τους. Πώς; Μετατρέποντας τους ίδιους σε πωλητές του μηνιαίου περιοδικού.
Όλα ξεκίνησαν συμπτωματικά. Ή σχεδόν. Κυρίως από την ιδιαίτερη ευαισθησία του Χρήστου Αλεφάντη σε θέματα πολυπολιτισμικότητας, λόγω του ότι και ο ίδιος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Μελβούρνη, ως μετανάστης δεύτερης γενιάς. Αλλά και από απλές εσωτερικές ανησυχίες ενός σαββατιάτικου πρωινού που μέχρι και σήμερα δυσκολεύεται να ξεχάσει. Όταν εργαζόταν ως δημοσιογράφος στο περιοδικό «Γαλέρα». «Έβλεπα κάθε πρωί να βγαίνουν από ερειπωμένο νεοκλασικό, τρεις άστεγοι. Έκλειναν το παράθυρο και μετά, τοποθετούσαν απ’ έξω ένα τούβλο». Στο μυαλό του στριφογύριζε: «Πού πάνε τώρα αυτοί οι άνθρωποι, λαμβάνουν βοήθεια από πουθενά, πού τρώνε και τελικά, πού θα καταλήξουν;». Μόνο που τα ερωτήματα αυτά αποτέλεσαν τη «σπίθα» που «άναψε» το μοναδικό ανατρεπτικό περιοδικό που σώζει κυριολεκτικά ανθρώπινες ζωές και κάνει άστεγους συμπολίτες μας να αισθάνονται ισότιμα μέλη της κοινωνίας. «Στην αρχή, ήμουν επιφυλακτικός. Αλλά ο κόσμος μας έμαθε γρήγορα μέσα από άλλες ΜΚΟ, ξενώνες και ιδρύματα και αγκάλιασε την προσπάθεια».
Δεν πωλείται σε περίπτερα, αλλά αποκλειστικά σε δρόμους από διαπιστευμένους πωλητές που προέρχονται κυρίως, από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως άστεγους, άνεργους, πρώην χρήστες ουσιών και πρώην επαγγελματίες που η κρίση τούς πέταξε στο δρόμο. «Οι πωλητές δεν πουλάνε την κατάστασή τους. Πουλάνε το περιοδικό. Και όποιος το αγοράζει, δεν κάνει χάρη. Οι άνθρωποι δουλεύουν», εξηγεί ο Χρήστος Αλεφάντης που παραμένει η διαχρονική πηγή ενθάρρυνσης για όλους αυτούς τους ανθρώπους. Από τα 3 ευρώ που είναι το κόστος του περιοδικού, το 1.5 πηγαίνει απευθείας στον ίδιο τον πωλητή.
Η «Σχεδία» βασίζεται στη δημοσιογραφία της αλληλεγγύης, αποτελεί το μοναδικό περιοδικό στο είδος του και προς το παρόν, πωλείται σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης Αλλά, ο Χρήστος Αλεφάντης επιδιώκει να επεκτείνει το δίκτυο πωλήσεων και σε άλλα αστικά κέντρα. «Από εκεί που ξεκινήσαμε με περίπου 15 πωλητές, πλέον έχουμε και λίστες αναμονής».
Ίσως και ο ίδιος δεν μπορούσε να εικάσει ότι δύο χρόνια μετά, η Σχεδία θα έφτανε στις 20.000 πωλήσεις το μήνα, με πάνω από 300 ανθρώπους και o καθένας τους να λαμβάνει τόσο την απαραίτητη οικονομική και κοινωνική στήριξη στη δύσκολη στιγμή, όσο και δύναμη για να κάνει το επόμενο βήμα προς την αποκατάσταση μιας ζωής πιο «φυσιολογικής». Να τον βοηθήσει, στην ουσία, στον αγώνα που δίνει να ξεφύγει από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Για το μέλλον ο ίδιος, περιορίζεται σε ένα και μόνο στόχο: «Στο ναυάγιο της Σχεδίας! Αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπάρχουν πλέον άστεγοι». Και προς αυτή την κατεύθυνση, τα δείγματα είναι θετικά, αφού ήδη 50 πωλητές κατάφεραν να βρουν σπίτι ή κανονική δουλειά. Μέσω της Σχεδίας, της Σχεδίας του Χρήστου. Ποιος ξέρει, ανάμεσα τους μπορεί να βρίσκονται και οι τρεις άστεγοι που έβλεπε σε εκείνο το ερειπωμένο νεοκλασικό!
Γιατι o Χρηστος Αλεφαντης πιστευει τελικα οτι ο ιδιος και η Σχεδια ειναι Famous for a Reason;
«Θα έλεγα ότι η «Σχεδία» είναι Famous ακριβώς επειδή –μέσα από τις δυσκολίες- καταφέρνει να υποστηρίξει ανθρώπους να υποστηρίξουν οι ίδιοι τους εαυτούς τους. Είναι μια διαδικασία που ενεργοποιεί τον άνθρωπο, τον υποστηρίζει να ανακτήσει την αξιοπρέπειά του, την αυτοπεποίθησή του, να πιστέψει, εντέλει ξανά στις δυνάμεις του, να βρει το κουράγιο ώστε να αγωνίζεται για μια καλύτερη ζωή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου