Νομικές δράσεις και πρωτοβουλίες που επιχειρούν να διασφαλίσουν πως δεν πρόκειται να ξεκινήσει καμιά ενέργεια εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ χωρίς προηγουμένως να έχει λάβει τη συγκατάθεση του Κοινοβουλίου, ανέλαβε γνωστό μεγάλο δικηγορικό γραφείο του Λονδίνου μετά από σχετική εντολή που έλαβε από ομάδα επιχειρηματιών αλλά και ακαδημαϊκών, οι οποίοι μάλιστα ισχυρίζονται πως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν είναι δεσμευτικού χαρακτήρα.
Οι συγκεκριμένοι κύκλοι δείχνουν να ανησυχούν ιδιαίτερα για το αν οι εκ του νόμου προβλεπόμενες διαδικασίες τηρηθούν, ισχυριζόμενοι πως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν είναι παρά μόνο συμβουλευτικού χαρακτήρα και όχι δεσμευτικού, καθώς προϋποθέτει προηγούμενη συζήτηση στο Κοινοβούλιο και έγκριση από ευρύτερη πλειοψηφία του σώματος.
Το δικηγορικό γραφείο Mischon de Reya ισχυρίζεται πως θα αποτελούσε παράνομη ενέργεια μια ενεργοποίηση του Άρθρου 50 της Λισαβώνας από τον Κάμερον καθώς δεν προβλέπεται από την ΕΕ οποιαδήποτε προθεσμία για κάτι τέτοιο, ενώ ο χρόνος των 24 μηνών, το οποίο μάλιστα μπορεί και να παραταθεί μετά από σύμφωνη γνώμη των υπολοίπων 27 χωρών-μελών, αφορά μόνο το διάστημα μέσα στο οποίο η Βρετανία θα πρέπει να αποχωρήσει, από τη στιγμή όμως που το ανακοινώσει επίσημα στις Βρυξέλες.
Εκπρόσωπος του συγκεκριμένου δικηγορικού γραφείου ο Kasra Nouroozi, δηλώνει πως προφανώς δεν αμφισβητείται το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ωστόσο η υλοποίηση της λαϊκής βούλησης οφείλει να περάσει μέσα από τις νόμιμες και επίσημες διαδικασίες.
«Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος από μόνο του δεν είναι νομικά δεσμευτικό για τον νυν ή και τον μέλλοντα πρωθυπουργό και καμια επίκληση του Άρθρου 50 δεν μπορεί να γίνει χωρίς την έγκριση του κοινοβουλίου, και κάτι τέτοιο θα ήταν παράνομο. Κατά συνέπεια, ένας πρωθυπουργός που ενεργεί μόνος του και χρησιμοποιώντας το πολιτικό του προνόμιο, τόσο συνταγματικά όσο και τεχνικά στερείται του δυνατότητας να ενεργοποιήσει το Άρθρο 50, αν δεν λάβει εντολή από πράξη του Κοινοβουλίου» αναφέρει συγκεκριμένα ο Nouroozi, εκπροσωπώντας τους εντολείς του που φέρονται να αντιμετωπίζουν ποικίλα «κόστη» αλλά και ζημίες από την επικείμενη έξοδο της χώρας τους από το ευρωπαϊκό μπλοκ.
Σημειώνεται πως αυτή τη στιγμή Βρυξέλες και Λονδίνο έχουν φτάσει σε ένα αδιέξοδο συνομιλιών καθώς η ΕΕ αρνείται να μπει σε οποιαδήποτε συζήτηση για τη διαμόρφωση νέου πλαισίου σχέσεων της Βρετανίας με την Ευρώπη, θεωρώντας απαράδεκτη αφού μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει εκ μέρους της βρετανικής κυβέρνησης επίσημη αναγγελία εξόδου και ενεργοποίηση του Άρθρου 50, προσπαθώντας έτσι να επισπεύσει τις διαδικασίες.
Ωστόσο, ο απερχόμενος πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος στον απόηχο της ψηφοφορίας δήλωσε πως θα παραιτηθεί, δεν δείχνει διατεθειμένος να ενδώσει στις συγκεκριμένες πιέσεις των Βρυξελών, καθιστώντας σαφές πως σε κάθε περίπτωση ο διάδοχός του και όχι ο ίδιος θα είναι εκείνος που θα αποφασίσει το πότε η χώρα τους θα ανακοινώσει επίσημα την αποχώρησή της.
Σύμφωνα με τα νομικώς ισχύοντα στη Βρετανία, η κατά πλειοψηφία λαϊκή εντολή για Brexit οφείλει να περάσει από τα σώματα της Ουαλίας, της Σκωτίας και της Βόρειας Ιρλανδίας και να λάβει τουλάχιστον το 60% της ψήφου των βουλευτών τους, κάτι το οποίο, παρ' ότι δείχνει να αποτελεί τελευταία ελπίδα όσων το αντιμάχονται και τεχνικά θα μπορούσε να «ακυρώσει» το εκλογικό αποτέλεσμα, εκτιμάται πως είναι εξαιρετικά απίθανο να συμβεί, αφού κάτι τέτοιο θα αποτελούσε αντιδημοκρατική στάση και θα συνιστούσε περιφρόνηση της σαφώς εκπεφρασμένης βούλησης του βρετανικού λαού.
ΠΗΓΗ
Οι συγκεκριμένοι κύκλοι δείχνουν να ανησυχούν ιδιαίτερα για το αν οι εκ του νόμου προβλεπόμενες διαδικασίες τηρηθούν, ισχυριζόμενοι πως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν είναι παρά μόνο συμβουλευτικού χαρακτήρα και όχι δεσμευτικού, καθώς προϋποθέτει προηγούμενη συζήτηση στο Κοινοβούλιο και έγκριση από ευρύτερη πλειοψηφία του σώματος.
Το δικηγορικό γραφείο Mischon de Reya ισχυρίζεται πως θα αποτελούσε παράνομη ενέργεια μια ενεργοποίηση του Άρθρου 50 της Λισαβώνας από τον Κάμερον καθώς δεν προβλέπεται από την ΕΕ οποιαδήποτε προθεσμία για κάτι τέτοιο, ενώ ο χρόνος των 24 μηνών, το οποίο μάλιστα μπορεί και να παραταθεί μετά από σύμφωνη γνώμη των υπολοίπων 27 χωρών-μελών, αφορά μόνο το διάστημα μέσα στο οποίο η Βρετανία θα πρέπει να αποχωρήσει, από τη στιγμή όμως που το ανακοινώσει επίσημα στις Βρυξέλες.
Εκπρόσωπος του συγκεκριμένου δικηγορικού γραφείου ο Kasra Nouroozi, δηλώνει πως προφανώς δεν αμφισβητείται το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ωστόσο η υλοποίηση της λαϊκής βούλησης οφείλει να περάσει μέσα από τις νόμιμες και επίσημες διαδικασίες.
«Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος από μόνο του δεν είναι νομικά δεσμευτικό για τον νυν ή και τον μέλλοντα πρωθυπουργό και καμια επίκληση του Άρθρου 50 δεν μπορεί να γίνει χωρίς την έγκριση του κοινοβουλίου, και κάτι τέτοιο θα ήταν παράνομο. Κατά συνέπεια, ένας πρωθυπουργός που ενεργεί μόνος του και χρησιμοποιώντας το πολιτικό του προνόμιο, τόσο συνταγματικά όσο και τεχνικά στερείται του δυνατότητας να ενεργοποιήσει το Άρθρο 50, αν δεν λάβει εντολή από πράξη του Κοινοβουλίου» αναφέρει συγκεκριμένα ο Nouroozi, εκπροσωπώντας τους εντολείς του που φέρονται να αντιμετωπίζουν ποικίλα «κόστη» αλλά και ζημίες από την επικείμενη έξοδο της χώρας τους από το ευρωπαϊκό μπλοκ.
Σημειώνεται πως αυτή τη στιγμή Βρυξέλες και Λονδίνο έχουν φτάσει σε ένα αδιέξοδο συνομιλιών καθώς η ΕΕ αρνείται να μπει σε οποιαδήποτε συζήτηση για τη διαμόρφωση νέου πλαισίου σχέσεων της Βρετανίας με την Ευρώπη, θεωρώντας απαράδεκτη αφού μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει εκ μέρους της βρετανικής κυβέρνησης επίσημη αναγγελία εξόδου και ενεργοποίηση του Άρθρου 50, προσπαθώντας έτσι να επισπεύσει τις διαδικασίες.
Ωστόσο, ο απερχόμενος πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος στον απόηχο της ψηφοφορίας δήλωσε πως θα παραιτηθεί, δεν δείχνει διατεθειμένος να ενδώσει στις συγκεκριμένες πιέσεις των Βρυξελών, καθιστώντας σαφές πως σε κάθε περίπτωση ο διάδοχός του και όχι ο ίδιος θα είναι εκείνος που θα αποφασίσει το πότε η χώρα τους θα ανακοινώσει επίσημα την αποχώρησή της.
Σύμφωνα με τα νομικώς ισχύοντα στη Βρετανία, η κατά πλειοψηφία λαϊκή εντολή για Brexit οφείλει να περάσει από τα σώματα της Ουαλίας, της Σκωτίας και της Βόρειας Ιρλανδίας και να λάβει τουλάχιστον το 60% της ψήφου των βουλευτών τους, κάτι το οποίο, παρ' ότι δείχνει να αποτελεί τελευταία ελπίδα όσων το αντιμάχονται και τεχνικά θα μπορούσε να «ακυρώσει» το εκλογικό αποτέλεσμα, εκτιμάται πως είναι εξαιρετικά απίθανο να συμβεί, αφού κάτι τέτοιο θα αποτελούσε αντιδημοκρατική στάση και θα συνιστούσε περιφρόνηση της σαφώς εκπεφρασμένης βούλησης του βρετανικού λαού.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου